Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 3 augustus 2018
De middagzon scheen volop toen de jonge Maddie van school naar huis slenterde met een sombere blik op haar gezicht. Zij voelde zich nog steeds neerslachtig om wat er tijdens het ochtend speelkwartier plaats had gevonden op het schoolplein. Een groepje jongens uit haar klas hadden een meisje uit een andere klas uitgelachen. Het meisje haar vader was een tijdje terug ontslagen en haar ouders konden amper rondkomen van haar moeders loon. De jongens lachten haar uit om haar tweedehands kleding en noemden haar ouders ‘losers’.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 1 juni 2018
Klik hier om de serie vanaf het begin te lezen!
Deel 5 van de Helena Serie
“Ohhh,” zuchtten Helena en Marlon toen de meest schitterende zon die zij ooit hadden gezien voor hen verscheen.
Zij staarden naar de zon, om het te zien transformeren in een glimlachend vrouwengezicht zo vol van liefde dat het hun ogen vulde met tranen. Een warme, zachte stem sprak.
“Lieve kinderen, ik heet Tamar. Kom alsjeblieft dichterbij.”
De twee vrienden deden wat van hen gevraagd werd.
“Mijn naam is Helena,” zei Helena zonder enige aarzeling.
“En ik heet Marlon,” voegde Marlon toe met gelijke enthousiasme.
“Ja, dat weet ik, mijn kleine wijzen. Ik heb jullie van boven in de gaten gehouden sinds de dag dat jullie geboren werden.”
“Verwachtte je ons, Tamar?” vroeg Helena.
Tamar glimlachte.
“Ja, ik verwachtte jullie inderdaad. Net zoals de mensheid mij al duizenden jaren verwacht.”
“Dus jij bent de lang verwachte Zon,” zei Helena tot haar eigen verbazing, omdat de woorden niet voelden als haar eigen.
“Ja, dat ben ik,” antwoordde Tamar, “en voor de mensen uit de oudheid ben ik Sirius.”
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 11 mei 2018
Klik hier om de serie vanaf het begin te lezen!
Deel 4 van de Helena Serie
Nadat zij genoten hadden van het uitzicht bij de bayou, liepen Helena en Marlon terug naar de tuinen van het grote oude huis. Daar stonden zij weer bij Oma’s eik. Uit ontzag voor de wijze oude boom, aarzelden zij om hun handen op de stevige, gegroefde bast te leggen. In plaats daarvan stonden zij daar een poos hand in hand. Terwijl zij dit deden, viel het hen op hoe krachtig de eik was, zelfs op een afstand. Het vulde hen met een gevoel van rust.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op zaterdag 7 april 2018
Klik hier om de serie vanaf het begin te lezen!
Deel 3 van de Helena Serie
“Wat was dat prachtig, hè?” vroeg Helena, verwijzend naar de lichtflits in de lucht waar zij net getuige van waren geweest.
“Ja,” antwoordde Marlon knikkend, “en ik denk dat het licht in de bayou dat ook zal zijn. Zullen we verder gaan?”
“Ja, laten we gaan.”
De twee elfjarigen draaiden naar de zandweg en liepen op de bayou af.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op donderdag 5 april 2018
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 20
Terwijl hij omhoogkeek door de ‘scribbly gum’ eucalyptustakken naar de lucht, voelde Dave Frankston zich weer rustig worden. Rust was iets wat hij heel goed kon gebruiken, aangezien zijn ontdekking van de waarheid achter de adoptie van Alan ‘Ironbark’ MacGregor’s dochter hem slapeloze nachten bezorgde. Tenminste, tot gisternacht. Gisternacht had hij eindelijk de slaap gevonden. Het had hem ontzettend goed gedaan, vooral doordat het vandaag zaterdag was, zijn vrije dag. Hij was weliswaar vroeg wakker geworden, maar kon het zich permitteren om een half uur langer in bed te blijven liggen met de gordijnen open, zodat hij de witte wolkjes in de donkerblauwe lucht voorbij kon zien drijven.
