Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op zaterdag 7 april 2018
Klik hier om de serie vanaf het begin te lezen!
Deel 3 van de Helena Serie
“Wat was dat prachtig, hè?” vroeg Helena, verwijzend naar de lichtflits in de lucht waar zij net getuige van waren geweest.
“Ja,” antwoordde Marlon knikkend, “en ik denk dat het licht in de bayou dat ook zal zijn. Zullen we verder gaan?”
“Ja, laten we gaan.”
De twee elfjarigen draaiden naar de zandweg en liepen op de bayou af.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op zaterdag 24 maart 2018
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 19
De herinnering aan dit deel van het verhaal kwam als een klap voor Giuseppe. Opnieuw herkende hij de gelijkenis van het verhaal met zijn eigen echte liefdesverhaal. Terwijl tranen over zijn gezicht stroomden, slikte hij de brok in zijn keel weg en ging verder met Bee haar verhaal op te halen.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op woensdag 20 december 2017
Deel 1 van de Helena Serie
De elfjarige Helena glimlachte tevreden naar de stralen van de zomerzon die door het dichte, bladerdak van de groenblijvende eiken sijpelden. Zij vond het heerlijk om langs de schaduwrijke laan te lopen die naar Oma’s grote landhuis bij de bayou leidde, want het gaf haar de tijd om alles te vergeten en om te genieten van de rustgevende schoonheid van de omgeving. Zo lang zij zich kon herinneren, bezocht zij Oma – die niet haar echte oma was – minstens eens per week.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op maandag 26 september 2016
Mijn hart herinnert zich nog
Hoe ik de allereerste keer
Diep in jouw ogen keek
Nadat je mij het leven schonk
En ik je moederlijke warmte voelde
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op dinsdag 17 november 2015
Onrust in de wereld, onrust om me heen, onrust in mijn hart. Situaties, dingen, mensen die mijn leven op zijn kop zetten. En allemaal heb ik ze zelf gecreëerd. Door mijn overtuigingen, mijn gedachten en mijn terugkerende drama. Ze duwen mij onder, ze teisteren mijn gemoed. Hun gitzwarte donderwolken zetten mijn wereld in het donker. Onzeker en het laagste van het laagste; zo voel ik mij dan.
