Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op woensdag 23 oktober 2019
Flash, de Duitse herder van de buren, keek verbaasd op toen Jason zijn oude Holden utility vehicle zijn betonnen oprit op stuurde en met piepende banden tot een halt bracht, slechts een haarbreedte verwijderd van zijn geliefde Manuka boom. Zonder ook maar een blik op de hond te werpen die hij anders met veel genegenheid begroette, sprong hij uit de auto, smeet het portier achter zich dicht en stormde zijn achtertuin in. Jason was ziedend.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op donderdag 21 maart 2019
“En blijf uit het hoge gras, Jude. Het krioelt er van de slangen,” waarschuwde Jude zijn oma.
“Maak je geen zorgen, oma,” riep Jude, de hordeur achter hem dichtgooiend, terwijl hij de achtertuin in rende.
Oma glimlachte wat weemoedig. Zij was trots op hoe haar zesjarige kleinzoon met zijn verlies omging. Het was bijna een jaar geleden dat zijn ouders – Oma haar zoon en schoondochter – omkwamen in een auto ongeluk. Vlak daarna was Jude verhuisd van de stad om met haar en opa op hun veehouderij vlakbij Mount Archer te gaan wonen. In het begin was zij bang geweest dat Jude zich zou afsluiten, maar de verhuizing naar het platteland bleek een perfecte remedie. Jude had troost gevonden in de natuur.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op dinsdag 11 december 2018
Ontsteek je innerlijke kracht
Vanaf het prille begin volgde ik de Weg van de Liefde met hen, Yeshua en Magdalena. Samen met haar, stond ik hem bij terwijl hij aan het kruis hing. En daarna voer ik met haar naar de kust van de Languedoc om zijn leer van het Boek der Liefde te verspreiden. Ik ben hier om hen te begeleiden die genezing behoeven, zodat zij hun innerlijke kracht mogen herontdekken en ontwaken.
Uit: Het Verhaal van de Zwarte Madonna
Tranen van vreugde stroomden over Sara haar gezicht toen haar pasgeboren zoontje, gewikkeld in een warme deken, in haar armen werd gelegd. Zij ademde diep in en nam zijn geur tot haar. De geur van nieuw leven en puurheid. Enkele momenten lang vergat zij haar leven van armoede en eenzaamheid. Het enige wat er nu toe deed, was haar zoon. Een sterke, gezonde jongen met wie geen enkel geschenk kon worden vergeleken. Dankbaar sloot zij haar ogen en gunde haar uitgeputte lijf rust.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op woensdag 7 maart 2018
Een verhaal op Internationale Vrouwendag 2018 over vrouwelijke kracht
Zolang Luna zich kon herinneren was haar moeder bevangen door een intens verdriet. Hoe dat kwam wist zij wel, al sprak haar moeder daar nooit over. Twee jaar geleden, toen Luna amper drie jaar oud was, keerde haar vader terug van de burgeroorlog. Levendig herinnerde zij zich hoe de mannen van haar dorpje in de bergen hem veilig thuis hadden gebracht. Zij wist nog hoe haar moeder het uitgekrijst had toen die zag hoe de gruwelijkheden van het regime haar man hadden getraumatiseerd.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op maandag 2 mei 2016
Morgen is er dodenherdenking in Nederland, en de dag daarna bevrijdingsdag. Het zijn dagen waarbij ik gemengde gevoelens heb. Is het goed om mensen die onze vrijheid hebben verkregen te herdenken en vervolgens deze vrijheid te vieren? Ja, misschien wel. Zo ervaren we dankbaarheid en zijn we ons bewust van hoe belangrijk vrijheid voor ons is. Aan de andere kant richten we ons op het lijden.
