Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op donderdag 5 april 2018
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 20
Terwijl hij omhoogkeek door de ‘scribbly gum’ eucalyptustakken naar de lucht, voelde Dave Frankston zich weer rustig worden. Rust was iets wat hij heel goed kon gebruiken, aangezien zijn ontdekking van de waarheid achter de adoptie van Alan ‘Ironbark’ MacGregor’s dochter hem slapeloze nachten bezorgde. Tenminste, tot gisternacht. Gisternacht had hij eindelijk de slaap gevonden. Het had hem ontzettend goed gedaan, vooral doordat het vandaag zaterdag was, zijn vrije dag. Hij was weliswaar vroeg wakker geworden, maar kon het zich permitteren om een half uur langer in bed te blijven liggen met de gordijnen open, zodat hij de witte wolkjes in de donkerblauwe lucht voorbij kon zien drijven.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op zaterdag 24 maart 2018
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 19
De herinnering aan dit deel van het verhaal kwam als een klap voor Giuseppe. Opnieuw herkende hij de gelijkenis van het verhaal met zijn eigen echte liefdesverhaal. Terwijl tranen over zijn gezicht stroomden, slikte hij de brok in zijn keel weg en ging verder met Bee haar verhaal op te halen.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op maandag 12 maart 2018
Mijn verhuizing van Australië naar Londen in 1979 was niet zo fijn als ik had verwacht. Eigenlijk bleek het een enorme cultuurschok te zijn. Er waren helemaal geen vergulde straten; de samenleving was niet zo verfijnd als mensen beweerden, het weer beviel me van geen kant, en bovenal waren de mensen niet zo vriendelijk als in Australië. Engeland kwam zo achtergebleven over op mij, dat ik net zo goed op de maan geland had kunnen zijn.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op woensdag 7 maart 2018
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 18
Giuseppe sloot zijn ogen en begon het verhaal op te halen dat Bee hem had verteld over de kauri schelp:
Vele jaren geleden, toen de tijd begon, was er een jonge man die Googong heette. Hij was een bedreven jager en ging vaak dagen weg, op zoek naar prooi waarvan zijn stam lange tijd kon eten. Gelukkig was zijn oriëntatievermogen ook uitstekend, waardoor hij altijd gemakkelijk zijn weg terugvond. Echter, op een dag toen hij op jacht was, was hij zo gericht op het achtervolgen van een grote wallaroe in onbekend gebied, dat hij zijn richting verloor.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op woensdag 7 maart 2018
Een verhaal op Internationale Vrouwendag 2018 over vrouwelijke kracht
Zolang Luna zich kon herinneren was haar moeder bevangen door een intens verdriet. Hoe dat kwam wist zij wel, al sprak haar moeder daar nooit over. Twee jaar geleden, toen Luna amper drie jaar oud was, keerde haar vader terug van de burgeroorlog. Levendig herinnerde zij zich hoe de mannen van haar dorpje in de bergen hem veilig thuis hadden gebracht. Zij wist nog hoe haar moeder het uitgekrijst had toen die zag hoe de gruwelijkheden van het regime haar man hadden getraumatiseerd.
