Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 2 februari 2018
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 16
Zodra zij de schelp had verborgen in de kledingkast, haastte Deborah terug naar de woonkamer. Wat was er met haar aan de hand, vroeg zij zich af, dat zij iets voor haar eigen zus verborg. Zij wou gewoon niet dat Jenny dacht dat zij gek was geworden, vooral nadat hun vader net over haar had gesproken met Jenny. Wat zou haar vader haar precies hebben verteld? Deborah wist dat haar vader nooit over de details van hun gesprek die ene nacht zou spreken, en tegelijkertijd voelde zij zich nog niet helemaal de oude. Zij was nog steeds ontsteld door de gebeurtenissen sinds haar aankomst bij het strandhuis van de familie.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op maandag 29 januari 2018
Verhaal nr. 2 in de Valentijnsdag Serie
Een warme wind stak op uit het oosten en drong door tot in de kleinste steegjes van de Mediterrane havenstad. Elmira wist dat het weer zover was. De wind streelde langs haar wang en over haar oor, en onmiddellijk voelde zij het. Zij voelde het aan haar hart dat van verlangen jeukte, aan haar ogen die van heimwee prikten. Een innerlijke tweestrijd maakte zich van haar meester. Zachtjes schoof zij de gordijnen waaraan de wind speels trok opzij, verliet de koelte van de kamer en stapte op het zonovergoten balkon. Daar keek zij uit over de azuurblauwe zee in de baai en zette zij haar oren te luister naar de vriendelijke en toch zo treiterende wind.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op dinsdag 23 januari 2018
Verhaal nr. 1 in de Valentijnsdag Serie
Angelica keek op van de borden die zijn met een natte, gare theedoek aan het afnemen was. Zij tuurde door het raampje naar buiten en zag hoe de ochtendzon op de plassen danste. Alles leek zo vredig nu, heel anders dan de afgelopen nacht, toen de regen van de voorjaarsstorm hard tegen de ijzeren golfplaten van haar krot had geslagen. De storm was zo te keer gegaan dat het haar had doen afvragen of het haar geliefde huis aan flarden zou scheuren. Vreemd genoeg glimlachte zij bij de gedachte. Zoveel stelde haar huis misschien niet voor, maar het en alles erin waren haar ontzettend dierbaar.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 19 januari 2018
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 15
“Wat doe jij hier, zusje?” vroeg Deborah.
“Wat een welkom krijg ik na al die jaren,” reageerde Jenny.
“Ja, het is wel een tijd geleden,” gaf Deborah toe met een tikkeltje melancholie in haar stem. “Papa heeft je zeker verteld dat ik hier was.”
“Klopt. We waren laatst aan het bellen en toen vertelde hij me dat je wat dingen uit moest zoeken, of zo. Daarom dacht ik dat ik je maar eens op moest zoeken om bij te praten. Misschien kunnen we nog wat surfen.”
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 12 januari 2018
Klik hier om het verhaal te lezen dat hieraan vooraf ging!
Deel 2 van de Helena Serie
Nog steeds glimlachend, liep Helena naar het jonge eikenboompje en ging ernaast knielen.
“Oma,” zei zij opnieuw, alleen wat harder, “ik ben zo blij dat je er nog bent.”
Tegelijkertijd streelde een briesje door haar donkerbruine lokken. Voor Helena voelde het alsof Oma via de wind met haar praatte. Zij glimlachte nog meer en genoot van de warme, gloeiende sensatie die zij voelde in haar hart. Toen stond zij op en liep langzaam naar de grote eik die de kleine eik beschutte tegen de hitte van de middagzon.
