Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 21 september 2018
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 26
“Wat is dan die domme fout die je had gemaakt?” vroeg Deborah nieuwsgierig aan Jenny, toen zij klaar waren met praten met Norm op de stoep net buiten het strandhuis.
De vraag deed Jenny blozen van schaamte. Tegelijkertijd wist Jenny dat het beter was voor zowel haar als Deborah om nu alles eruit te gooien. Daarom schraapte zij haar keel en begon Deborah te vertellen over de fout die haar dwars zat.
“Zonet noemde jij het bespieden en toen realiseerde ik me wie het kan zij die jou aan het bespieden is.”
Deborahs ogen gingen wijd open staan terwijl zij aandachtig luisterde naar de woorden van haar zus.
“Laten we naar binnen gaan,” stelde zij voor.
“Goed idee,” antwoordde Jenny, en toen gingen zij door de voordeur naar binnen.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op maandag 10 september 2018
Het zonlicht stroomde door de enorme ramen en verspreidde zich door de kerk waar de vader van de jongen predikte. De jongen stond roerloos en staarde in bewondering naar waar het licht naar binnen kwam. Het was toen dat hij begreep dat net zoals het licht nu tot in de donkerste hoeken van de kerk reikte, zou het licht ook tot in de donkerste harten reiken.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 3 augustus 2018
De middagzon scheen volop toen de jonge Maddie van school naar huis slenterde met een sombere blik op haar gezicht. Zij voelde zich nog steeds neerslachtig om wat er tijdens het ochtend speelkwartier plaats had gevonden op het schoolplein. Een groepje jongens uit haar klas hadden een meisje uit een andere klas uitgelachen. Het meisje haar vader was een tijdje terug ontslagen en haar ouders konden amper rondkomen van haar moeders loon. De jongens lachten haar uit om haar tweedehands kleding en noemden haar ouders ‘losers’.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 6 juli 2018
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 25
De volgende dag op het werk voelde Dave Frankston zich opgetogen. Alles ging zoals gepland en nu dat Conno hem had gebeld hem gisteravond had gebeld met het nieuws dat hij naar de reünie zou komen, kon hij beginnen met dingen regelen. Allereerst zou hij contact opnemen met Debbie haar biologische moeder. Plotseling veranderde opgetogenheid in een golf van onrust. Hoe zou haar moeder reageren? ‘Nou, kerel, je kunt nu niet meer terug,’ zei hij in zichzelf terwijl hij voor zichzelf een kop heerlijke sterke thee inschonk en naar zijn bureau liep.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 29 juni 2018
Toen hij eenmaal gehurkt zat in de kartonnen wasmachinedoos, kwam de jongen in een andere wereld terecht. Een plek waar personages in de boeken uit de bibliotheek tot leven kwamen. In zijn fantasie vergezelde hij hen op allerlei avonturen. Het ene moment kon hij als beroemde ontdekkingsreiziger naar onbekende oorden zeilen en het volgende moment kon hij over de prairie rijden met cowboys, of strijden tegen ridders, of een paardendief achtervolgen als een Canadese Mountie op zijn hondenslee.
