Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op woensdag 20 december 2017
Deel 1 van de Helena Serie
De elfjarige Helena glimlachte tevreden naar de stralen van de zomerzon die door het dichte, bladerdak van de groenblijvende eiken sijpelden. Zij vond het heerlijk om langs de schaduwrijke laan te lopen die naar Oma’s grote landhuis bij de bayou leidde, want het gaf haar de tijd om alles te vergeten en om te genieten van de rustgevende schoonheid van de omgeving. Zo lang zij zich kon herinneren, bezocht zij Oma – die niet haar echte oma was – minstens eens per week.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op dinsdag 5 december 2017
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 13
In de dagen die volgden op zijn pogingen om in contact te komen met de man die Dave heette, begon Giuseppe momenten uit zijn kindertijd in de Melbournse wijk Moorabbin op te halen. Het waren herinneringen die aangespoord werden door wat hij om zich heen zag, en de bijbehorende gevoelens waren vaak gemengd.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op woensdag 22 november 2017
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 12
Deborah staarde naar de woorden op de muur en herkende meteen de ironie daarin. De woorden op zich waren liefdevol, maar hun boodschap was hatelijk, vooral omdat de woorden in bloed waren geschreven. Het bloed van haar dierbare eksters. Voor zij er nog over na kon denken, werd het Deborah zwart voor de ogen en stortte zij neer op de houten vloer van de veranda.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op woensdag 15 november 2017
“Nou, dan zie ik je morgen,” zei Bianca terwijl zij opstond en het terras van het café verliet met een: “Doei”.
“Doei,” antwoordde Giulia met haar ogen knipperend om de tranen tegen te houden.
Zij keek hoe haar beste vriendin de straat uitliep tot zij de hoek om ging aan het andere eind van het plein in het Italiaanse stadje waar zij beiden woonden. Niet in staat om te genieten van de warme voorjaarszon op haar gezicht, keek zij terug op het gesprek dat maar enkele minuten geleden was geëindigd. Waarom waren zij boos geworden op elkaar, vroeg zij zich af. Wat als hun wekelijkse afspraak was begonnen, was veranderd in een ruzie om niets, waardoor beiden zich gekwetst voelden.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op vrijdag 3 november 2017
Klik hier om dit verhaal vanaf het begin te lezen!
Aflevering 11
“Rrrrrroekakakakakakaka...!!!”
Diezelfde ochtend werd Deborah laat wakker door het gelach van de kookaburra’s die in de casuarina bomen stonden aan de rand van de voortuin. Zij glimlachte, gelukkig onbewust van de storm die nog geen half uur geleden had toegeslagen. De regendruppels op haar half geopende raam en de muffe geur van buiten waren de enige aanwijzingen van de zware regenval die de warme grond had belaagd. Deborah wreef in haar ogen, rekte zich uit en rolde toen op haar zij om naar buiten te kijken. Zij mijmerde na over de droom die zij net voor het ontwaken had gehad.
