Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op dinsdag 3 september 2013
Lieve Moeder Aarde
Wij zijn uw kinderen
Uw verloren zoon
Wij zijn uw nakomelingen
Zij die verloren zijn
Die lang geleden afweken
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op woensdag 10 juli 2013
Verander je gedachten en je verandert je wereld. – Norman Vincent Peale
Stel je beleeft weer zo’n dag. Niets lijkt goed te gaan en iedereen schijnt tegen je te zijn. Alle verkeerslichten springen op rood, de chagrijnige supermarkt caissière geeft je een grote mond en om het nog erger te maken, zodra je thuiskomt, is degene waar je het meest van houdt pissig op jou omdat je zo laat bent.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op dinsdag 11 juni 2013
‘In het begin was de Aarde een oneindige en duistere vlakte’ ... ‘Elk van de Eeuwenouden (die zich nu in het zonlicht koesterden) zette zijn linker voet neer en riep een tweede naam. Hij zette zijn rechter voet neer en riep een derde naam.’
– ‘The Songlines’ door Bruce Chatwin
Continue creatie door reis en zang
In ‘The Songlines’ (de zangregels) geeft Bruce Chatwin, wiens achternaam van het Saksische ‘Chettewynde’ stamt, wat ‘slingerend pad’ betekent, ons inzicht in onze afkomst vele duizenden jaren geleden. In de context van de Dreamtime, het
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op dinsdag 21 mei 2013
... in werkelijkheid zijn zij veel gelukkiger dan wij Europeanen; volkomen onbekend zijn zij met, niet alleen het overvloedige, maar ook de noodzakelijke gemakken waar in Europa naarstig naar gezocht wordt ... de Aarde en zee voorzien hen vanzelf, van alle levensbenodigdheden ...
– Passage uit ontdekkingsreiziger James Cook’s relaas van de Australische Aboriginals
Een van mijn favoriete tv-series aller tijden moet wel Bush Tucker Man zijn. Iedere keer dat ik de enthousiasme in ‘Bush Tucker Man’ zijn stem aanvoel, word ik meteen opgenomen in die typische ‘outback-sfeer’ die uit mijn tv-scherm komt stromen.
Geschreven door Wim Beunderman, geplaatst op dinsdag 14 mei 2013
Klink, klonk ... de deur van de mijnschachtlift sluit. Zoef ... diep naar beneden naar de mijn dalen we weer af. Sombere, grijze gezichten omringen me. Gauw zullen ze zwartgekleurd worden door de kolen. Ogen dof en naar binnen gekeerd. Elke ziel richt zich tot zichzelf. Wat een vreemde dag, met zo’n eenzame sfeer. En in mijn gedachten ...
